Quickstep, možda najživahniji standardni ples, nastao je 1920. godine. Ima englesko poreklo i standardizovan je 1927. godine.
U Engleskoj, 1850-ih, postojao je marš poznat pod nazivom kvikstep. Ovaj marš se spojio sa plesovima one-step, peabodi, black bottom, čarlston i slow fox da bi se stvorio quickstep poznat danas.
Quickstep je nastao onda kada su plesači ubrzali korake slow fox-a i čarlstona jer su bendovi počeli da puštaju muziku bržim tempom. Na kraju se ples razvio i sporija verzija je postala “slow fox (spori fokstrot)“, dok je brža verzija, još uvek sa nekim karakteristikama čarlstona, postala ono što sada znamo kao quickstep. Quickstep se od tada razvio kao ples za sebe i nadživeo mnoge od gorepomenutih plesova u popularnosti i praksi.
U Sjedinjenim Državama, razvoj quickstep-a je započeo u predgrađu Njujorka. Plesači afričkog i karipskog porekla inovirali su osnovne delove stila u godinama posle Prvog svetskog rata, a imigrantske zajednice Njujorka prihvatile su ovaj novi ples koji je na kraju našao put do javnih pozornica i glamuroznih plesnih dvorana.
Postoje dva glavna stila savremenog takmičarskog plesa, američki i međunarodni. Takmičenja u Americi ne uključuju quickstep, ali postoje razne grupe koje ga plešu u barovima i klubovima.
Muzika koja se generalno koristi za quickstep je ritam big bend i sving muzika, međutim danas se koriste i savremeni pop hitovi. Savremeni quickstep je drugačiji od ranijih i originalnih verzija. Smatra se nesumnjivo jednim od najupadljivijih stilova plesa zbog svoje dinamičnosti i energičnog ritma. Elegantan, uglađen i glamurozan, veoma je zanimljiv plesačima.